مقایسه نیمرخ شخصیتی بیماران مبتلا به ptsd، افسرده و بهنجار

هدف پژوهش حاضر مقایسه نیمرخ شخصیتی بیماران مبتلا به اختلال ptsd، افسرده و بهنجار است. پژوهش حاضر از نوع مورد-شاهدی می باشد. جامعه پژوهش شامل کلیه مبتلایان به اختلال ptsd و افسردگی شهر تهران در سال 90 بود که از آن میان 35 بیمار مبتلا به اختلال ptsd و 35 بیمار مبتلا به افسردگی مراجعه کننده به مراکز بالینی و بستری در بیمارستان روانپزشکی رازی تهران و 35 فرد بهنجار همتا شده با گروه های مذکور به عنوان نمونه از طریق نمونه گیری در دسترس انتخاب گردید. برای جمع آوری داده ها، پرسشنامه ی ضربه ی رویداد، پرسشنامه افسردگی بک، و پرسشنامه هگزاکو فرم 100 سوالی مورد استفاده قرار گرفت. به منظور تحلیل داده ها از روش تحلیل واریانس چند متغیری (manova)، آزمون تعقیبی lsd و تحلیل رگرسیون استفاده شد. نتایج نشان داد که ویژگی های شخصیتی تواضع-فروتنی، برون گرایی، سازگاری، باوجدان بودن، تهییج پذیری و گشودگی به تجربه به طور معنا داری در سه گروه ptsd، افسرده و بهنجار با هم متفاوتند. همچنین نتایج رگرسیون نشان داد که سازگاری به صورت مثبت و هیجان پذیری به صورت منفی افسردگی را پیش بینی میکنند و ویژگی باوجدان بودن و تهییج-پذیری اختلالptsd را به طور معناداری پیش بینی می کند. نتایج پژوهش حاضر در زمینه ی آسیب شناسی، آشنایی با عوامل مستعدکننده و درمان ptsd و اختلال افسردگی می تواند حایز اهمیت باشد.